* Στην επιστήμη της βιολογίας, με τον όρο εξέλιξη εννοείται η αλλαγή στις ιδιότητες ενός πληθυσμού οργανισμών στο πέρασμα του χρόνου, μεταξύ διαφορετικών γενεών. Αν και τέτοιου τύπου μεταβολές παρατηρούνται σε μικρή κλίμακα σε κάθε γενιά, μακροπρόθεσμα και αθροιστικά μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντικές διαφοροποιήσεις στις ιδιότητες ενός οργανισμού, ώστε να οδηγήσουν τελικά στη δημιουργία νέων διακριτών ειδών.
Με λίγα λόγια, αυτό που μας πέρασε ο Κάρολος Δαρβίνος στα μέσα του 19ου αιώνα, είναι ότι στη ζωή δεν επιβιώνει, ούτε ο δυνατότερος, ούτε ο εξυπνότερος. Επιβιώνει αυτός που προσαρμόζαται.
Δυστυχώς, το κοινωνικό και επιχειρηματικό περιβάλλον στην χώρα μας, δεν επιτρέπει της μικρής κλίμακας αλλαγή και εξέλιξη σε βάθος χρόνου. Τα δεδομένα άλλαξαν ταχύτατα. Ο ρυθμός ωρίμανσης των απαιτήσεων και των υποχρεώσεων στην καθημερινότητα μας, είναι διάφορος της ανάπτυξης. Η προσαρμογή απαιτεί αλλαγές ανάλογες με αυτές του κολυμβητή ο οποίος λίγο μετά την είσοδο του στο νερό, μεταλλάσσει τους πνεύμονες σε βράγχια για να μπορεί να αναπνέει. Και αυτό συμβαίνει διότι απουσιάζει θεσμικά η υποδομή ομαλής εξέλιξης και τροποποίησης χαρακτηριστικών και γνωρισμάτων. Δηλαδή, ο χρόνος!
Η αλλαγή του τρόπου ζωής οδηγεί σε αλλαγή ιεράρχησης των αναγκών. Έπειτα ακολουθεί η "αποστροφή" σε αγαθά και υπηρεσίες, που δύσκολα αποκτούνται και ο επαναπροσδιορισμός σχέσης για αυτά που ενώ απλά υπήρχαν, σήμερα είναι εισιτήρια εξόδου από ένα "φαινομενικό" αδιέξοδο.
Πιο συγκεκριμένα, ο ρομαντισμός για προϊόντα ελληνικής προέλευσης, η προτίμηση ελληνικών επιχειρήσεων και η ενίσχυση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων με διεθνές πελατολόγιο. Με λίγα λόγια, το αντίστροφο από ότι συνέβαινε μέχρι χθες.
Σιγά σιγά θα παρατηρήσουμε αποκεντρωμένα μοντέλα, προσανατολισμένα στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων, παροχής υπηρεσιών αγροτουρισμού και περιοδικού τουρισμού και χρησιμοποίηση του πλούσιου ελληνικού πολιτισμού.
Ακολουθεί ένα σχετικό βίντεο του κ. Πέτρου Οικονομίδη (Peter Economides) από το 11ο Διεθνές συνέδριο "ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ", της ΕΕΔΕ στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Νοέμβριο. (αξίζει να το παρακολουθήσετε.)
Δυστυχώς, το κοινωνικό και επιχειρηματικό περιβάλλον στην χώρα μας, δεν επιτρέπει της μικρής κλίμακας αλλαγή και εξέλιξη σε βάθος χρόνου. Τα δεδομένα άλλαξαν ταχύτατα. Ο ρυθμός ωρίμανσης των απαιτήσεων και των υποχρεώσεων στην καθημερινότητα μας, είναι διάφορος της ανάπτυξης. Η προσαρμογή απαιτεί αλλαγές ανάλογες με αυτές του κολυμβητή ο οποίος λίγο μετά την είσοδο του στο νερό, μεταλλάσσει τους πνεύμονες σε βράγχια για να μπορεί να αναπνέει. Και αυτό συμβαίνει διότι απουσιάζει θεσμικά η υποδομή ομαλής εξέλιξης και τροποποίησης χαρακτηριστικών και γνωρισμάτων. Δηλαδή, ο χρόνος!
Η αλλαγή του τρόπου ζωής οδηγεί σε αλλαγή ιεράρχησης των αναγκών. Έπειτα ακολουθεί η "αποστροφή" σε αγαθά και υπηρεσίες, που δύσκολα αποκτούνται και ο επαναπροσδιορισμός σχέσης για αυτά που ενώ απλά υπήρχαν, σήμερα είναι εισιτήρια εξόδου από ένα "φαινομενικό" αδιέξοδο.
Πιο συγκεκριμένα, ο ρομαντισμός για προϊόντα ελληνικής προέλευσης, η προτίμηση ελληνικών επιχειρήσεων και η ενίσχυση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων με διεθνές πελατολόγιο. Με λίγα λόγια, το αντίστροφο από ότι συνέβαινε μέχρι χθες.
Σιγά σιγά θα παρατηρήσουμε αποκεντρωμένα μοντέλα, προσανατολισμένα στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων, παροχής υπηρεσιών αγροτουρισμού και περιοδικού τουρισμού και χρησιμοποίηση του πλούσιου ελληνικού πολιτισμού.
Ακολουθεί ένα σχετικό βίντεο του κ. Πέτρου Οικονομίδη (Peter Economides) από το 11ο Διεθνές συνέδριο "ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ", της ΕΕΔΕ στη Θεσσαλονίκη τον περασμένο Νοέμβριο. (αξίζει να το παρακολουθήσετε.)
Αυτό που θα μείνει ως γλυκόπικρη γεύση, σχεδόν σε όλους, είναι ότι στην παρούσα φάση η εξέλιξη μας, βασίζεται σε αυτό που πραγματικά είμαστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου